Vraag en antwoord: Wat is mijn rol en dat van de zorgaanbieder bij individuele begeleiding?

11 februari 2022

In ‘Vraag en Antwoord’ geven wij antwoord op een ingestuurde vraag welke wordt beantwoord door een van onze specialisten uit het Sociaal Domein. Deze week beantwoorden we het dilemma van een Wmo consulent die graag advies wil over de rol van de zorgaanbieder bij individuele begeleiding.

 

“Bij het (her-)indiceren van individuele begeleiding heb ik altijd een moeizame samenwerking met de betreffende hulpverlener. Soms heb ik het gevoel dat er informatie wordt achtergehouden om een indicatie te behouden. Ook vind ik de rapportage van doelen vaak onduidelijk waardoor ik mij voor mijn gevoel moet bemoeien met wat eigenlijk een taak is van de hulpverlener. Een goede indicatie stellen is dan heel lastig. Hoe zorg ik voor een goede samenwerking, en wat is het verschil tussen mijn rol en dat van de hulpverlener?”
— 
Een Wmo consulent

Antwoord van onze professional

 

De vraag die je stelt is belangrijk en komt regelmatig ter sprake wanneer we inzoomen op begeleiding. Samenwerken met andere disciplines aan hetzelfde doel klinkt simpel maar blijkt in de praktijk toch vaak belemmerd te worden tegenstrijdige belangen. Zo ben je als Wmo consulent vaak aan het kijken waar het afbouwen van begeleiding mogelijk zorgt voor meer zelfredzaamheid en is een zorgverlener bezig om voldoende uren te krijgen om veiligheid en kwaliteit van zorg te kunnen (blijven) garanderen. Wanneer we vooral onze eigen belangen als uitgangspunt nemen, blijven we recht tegenover elkaar staan. Zolang het grotere doel (de unieke behoefte van de cliënt) niet het centrale punt van gesprek is, is er een grote kans dat je als consulent op de stoel gaat zitten van de hulpverlener.

We beoordelen op basis van gevoel of de cliënt voldoende stappen heeft gemaakt en voeren gesprekken over de wijze waarop doelen geformuleerd zijn. Een valkuil vooral voor consulenten die zelf een zorgachtergrond hebben. Een belangrijk onderscheid tussen de rol van de consulent en de rol van de hulpverlener is dat de consulent vooral uiteenzet WAT de begeleiding moet gaan opleveren. In het formuleren van dit resultaat, speelt de cliënt de hoofdrol. Hoe duidelijker het resultaat is beschreven, hoe gemakkelijker de hulpverlener/zorgaanbieder invulling kan geven aan HOE ze dit resultaat moeten bereiken. Hier zijn ze immers expert in. Daarbij zijn jullie belangen hetzelfde: de cliënt zoveel mogelijk eigen regie geven zodat hij of zij de dingen kan doen die zorgdragen voor kwaliteit van leven.

Stuur in een gesprek met hulpverlener en cliënt daarom altijd aan op het grotere doel door vragen te stellen over het resultaat van de begeleiding en door transparant te zijn over wie hier welke rol vervult. Wat wil iemand graag kunnen? Welke activiteiten wil hij of zij ondernemen? Welke risico’s of angsten brengt dit met zich mee? Welke mensen zijn een belangrijk onderdeel van iemands leven? Bij een levendige omschrijving van het resultaat is het voor een zorgaanbieder slechts een koud kunstje om de paden (de doelen) naar dit einddoel te formuleren. De wisselwerking tussen cliënt, zorgaanbieder en consulent zorgt daarmee voor een stevig plan die tevens houvast biedt voor de evaluatie, de tweede taak van de Wmo consulent.

Heb je ook een vraag?

En wil je daar graag antwoord op van een specialist? Stuur je vraag met je contactgegevens naar info@kenniscentrumsociaaldomein.nl onder vermelding van ‘Lezersvraag Wmo doen’.